διπλότυπος

διπλότυπος: -η, -ο

1. γραμμ. (για λέξη) αυτός που έχει δύο γραμματικούς τύπους

2. αυτός που τυπώθηκε εις διπλούν

3. το ουδ. ως ουσ. το διπλότυπο

βιβλίο έντυπων αποδείξεων που αποτελείται από όμοια ανά δύο φύλλα το ένα από τα οποία παραμένει στον εκδότη.

[ΕΤΥΜΟΛ. Το ουδέτερο διπλότυπον μαρτυρείται από το 1833 στους Ελληνικούς Κώδικες].

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

διπλότυπος — η, ο 1. (γραμμ.), η λέξη που έχει δύο γραμματικούς τύπους: Η γλώσσα μας έχει αρκετά διπλότυπα ονόματα, π.χ. γέρος γέροντας. 2. το ουδ. ως ουσ., διπλότυπο έντυπη απόδειξη πληρωμής που αποτελείται από δύο όμοια φύλλα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
διπλ(ο) — (διπλούς, διπλός) α συνθετικό λέξεων που δηλώνουν διπλασιασμό ή επανάληψη τής σημασίας τού β συνθετικού π.χ. διπλοπρόσωπος, διπλοπαρακαλώ ΣΥΝΘ. αρχ. διπλοείματος, διπλωδούμαι μσν. διπλοεντέληνος, διπλοκαλαμαράτος, διπλοπαλαιολόγος,… … Dictionary of Greek
διπλοτυπία — η [διπλότυπος] γραμμ. η ύπαρξη δύο τύπων μιας λέξεως … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias